Patrz, słuchaj i węsz uważnie.
Tam, gdzie pole ustępuje las ustępuje pola. Na skraju lasu zobaczysz istoty ludzkie. Poznasz je po niewykazywaniu troski przy budowaniu wypowiedzi.
Nie przeraź się i nie zniechęć. Postaraj się to zrozumieć. Ich komunikaty formułowane są w czasie rzeczywistym. Z przybliżoną częstotliwością jednego słowa na słowo. Z reguły, na ich jedno słowo przypada naprawdę tylko jedno słowo.
— Patrz mamo, króliczek!
— To zając. I wracaj do lasu, masz dopiero pół wiaderka.
— Ale on nie ucieka!
— Zostaw go i chodź tu, pewnie jest chory.